Van eerste naar vijfde versnelling

Vandaag maandag zouden de onderzoeken starten. Ik was er klaar voor of toch niet? 

Bij het wakker worden voelde ik me zwakker. Ik had wat buikpijn en wou proberen op het potje te presteren, maar dit lukte me niet. Ik werd alleen maar onwel. Alarm! Bloeddruk was de hoogte ingeschoten en ik kon niet meer op mijn benen staan. Zelfs mijn ogen openhouden was te veel gevraagd. Ik kon alleen maar slapen… en af en toe even aan mijn blog werken. 

Er werd beslist om met het bedje naar de CT-scan te gaan. Ik sliep en zij deden elk hun deel van het werk: me naar de scan rijden, een infuus prikken… geen idee hoeveel keer op die paar dagen ik al geprikt ben. Maar er zijn al heel wat blauwe plekken en verschillende aders worden opstandig en maken zich hard.

Een uurtje na de CT-scan kwam de assistente even langs. Ze liet me weten dat er op de scan kleine bloedklonters in de longen waren te zien en dat ik vanaf vanavond bloedverdunners zou krijgen. Elke dag wel een nieuw kwaaltje bij.

In de namiddag stond de coloscopie en de biopsie op de planning. Ik moest nuchter blijven en mocht geen medicijnen nemen, behalve die pleister want daar ben ik al aan verslaafd. Slapen was nu de gemakkelijkste weg om door deze lang dag te geraken.

Rond 14u begonnen de voorbereidingen voor de coloscopie. Ik zou een lavement krijgen en een pamper aan. En dan proberen een halfuur de billetjes goed dicht te knijpen. Het mag vreemd klinken, maar ik kon gewoon heel rustig verder slapen want het bleef daar beneden rustig. Na 35 minuten even aan de alarmbel getrokken en uiteindelijk moest ik gewoon proberen te gaan en zien wat er zou gebeuren.

De geluiden die mijn lichaam maakten waren heel vreemd en de pijn was onaangenaam. Maar dit stukje had ik goed gedaan… en ik zag geen bloedsporen. Oef!

‘s Avonds zijn Amber en Luc nog een bezoekje komen brengen. We hebben een kleine wandeling naar de cafetaria gemaakt en een zalig tasje kamillethee gedronken. Op de kamer nog wat gebabbeld en rond 20u30 hebben we afscheid genomen. Na een dagje slapen, viel ik toch opnieuw heel snel in een diepe slaap.