Attenties

Langs deze weg wil ik jullie graag toch ook nog eens bedanken voor de kaartjes, bloemen of andere kleine attenties waarmee jullie mijn dagen mee helpen op te fleuren.

De vorige twee dagen waren best wel goede dagen. Misschien zijn we wat sneller tevreden dan vroeger, maar de momenten waarop ik niet sliep, voelde ik me vrij goed. Ik kon ook best wel genieten van bezoek. Als ik te moe word, durf ik dat nu ook aan te geven… en dat maakt dat ik best trots ben op mezelf. Grenzen stellen of opkomen voor mezelf waren nooit mijn sterkste punten. Maar je bent nooit te oud om te leren.

Het minst leuke aan de twee dagen was het gesukkel met de stoma. Hij heeft enkele keren gelekt… Voorlopig werd het gaatje dichtgemaakt met wat extra pasta en hoopt iedereen dat dit mag helpen.

Morgen wordt een speciale dag! Eindelijk zie ik al mijn kids en mijn lieve kleindochter nog eens terug. Ik kijk er echt naar uit en hoop dat ik me mag goed voelen, want vandaag is een beetje een mindere dag.

Dinsdag kan ik misschien nog wel even een bericht posten, maar daarna kan het weer enkele dagen wat stiller worden. Mijn derde chemokuur komt eraan en deze keer ga ik thuis moeten uitzieken… maar mijn drie gratiën staan klaar om me hierbij te helpen.