Zondag = familiedag

Vandaag zouden ze willen doorzetten met de sondevoeding… het ging vrij goed, maar om 12u kon ik de spanning op mijn buik en lichaam niet meer aan. Uiteindelijk werd ik twee uurtjes afgekoppeld en dat was echt een hele verademing.

De dokter van wacht ging voor morgen een gesprek aanvragen bij mijn oncoloog en stelde voor dat ik mijn vragen een keer noteerde.

Het was al een grote hulp om even die gedachten rond de voeding te noteren. Ik begreep hierdoor beter waar ik zelf vastloop.

In de namiddag heb ik nog wat kunnen genieten van het bezoek van Mirthe en Noah… en vooral van Sem. Ik had haar heel graag nog eens echt willen knuffelen, maar met al die draden aan mijn hoofd ben ik voor Sem vooral leuk speelgoed.

Onze avond brachten Luc en ik weer gezellig met ons tweetjes door. Eerst ons ‘dinner bij candlelight’ en daarna samen voetbal kijken. Met een heerlijke mazoutje erbij had dit een topmoment geweest!